زمان تعمید آب

یکی از مباحث بزرگ در دنیای مسیحت، زمان تعمید آب میباشد، که ثمره این اختلاف نظر، ایجاد فرقه و کلیساهای گوناگون شده است. در اینجا سعی من بر این است که نگرشی کلی و بی طرف به این مطلب کرده باشم.

1) زمان تعمید آب به نظرکلیسا درمورد رابطه خدا با مردم بستگی دارد.
مسیحیانی که به رابطه با اجتماع مسیحی اهمیت می دهند به تعمید نوزادان گرایش دارند درحالیکه مسیحیانی که به رابطه خدا با فرد مسیحی اهمیت می دهند تنها به تعمید ایمانداران بالغ تمایل دارند .

الف) خدا با هرشخص بعنوان عضوی از یک اجتماع رابطه برقرار می کند.
هر انسان عضوی از یک خانواده یا خانوار واقعی (خروج20: 5 - 6 , اعمال 2 : 39 , 16: 31 , اول قرنتیان 7: 13-14) , عضوی از یک امت دنیوی ( ارمیا 18: 6 - 10) وعضوی از کل نژاد بشر می باشد ( اعمال 17: 26, رومیان 5: 12 و 18 الف).
هر ایماندار عضوی از یک خانواده یا خانوار روحانی یا کلیسا ( افسسیان 2: 19, اول قرنتیان 12: 12-13) , عضوی از قوم خدا ( ارمیا 18: 6-10) و عضوی از ملکوت خدا روی زمین می باشد ( مرقس 10: 13-16).
هر ایماندار در بدن مسیح تعمید روح می یابد ( اول قرنتیان 12: 12-13). در نتیجه تعمید آب همیشه به ایمانداری مربوط می شود که به اجتماع مسیحی می پیوندد.

ب) خدا با هرشخص بعنوان یک فرد رابطه برقرار می کند.
هر انسانی , خواه عادل خواه گناهکار , بواسطه اعمالش داوری خواهد شد ( حزقیال 33: 12-16 , جامعه 12: 14).
هر ایمانداری بواسطه اعمالش نجات خواهد یافت و هر بی ایمانی بخاطر بی ایمانی اش محکوم خواهد شد ( یوحنا 3: 16-18 و 36).
هرایمانداری برای اینکه نشان دهد تمام گناهان شخصی اش پاک شده به آب تعمید می یابد (اعمال 22: 16) . در نتیجه تعمید آب همیشه به ایمانداری مربوط است که شخصا" عادل شمرده می شود !

2) زمان تعمید آ ب به نظر کلیسا درمورد وعده خداوند بستگی دارد.
الف) وعده خدا درعهد عتیق سایه ای از حقیقت آینده و موقتی بود.
عهد فیض خدا بواسطه ابراهیم مقرر شد : خدا, خدای ابراهیم و نسلهای بعدی او می باشد وآنها قوم خدا می باشند ( پیدایش 17: 17) . در عهد جدید این عهد در مورد یک نقشه عالیتر ادامه می یابد.
عهد شریعت خدا بواسطه موسی مقرر شد, عهد فیض خدا تصدیق شد ( پیدایش 6: 2- 8), اما شریعت خدا به آن افزوده شد ( غلاطیان 3: 15 - 19). ظاهرا" عهد شریعت درکتاب شریعت نوشته شد , چون مردم بواسطه موعظه پیامبران خدا را می شناختند , آنها
قربانی های حیوانی را بعنوان کفاره برای گناهانشان می آوردند و ختنه بدنی را بعنوان بخشی از این شریعت تقبل می کردند.
اما این قوانین تا زمان آمدن مسیح و فرارسیدن حقیقت چیزهایی که پیش بینی شده بود, موقتی بودند(کولسیان 2: 17,عبرانیان 7: 12, 18- 19, 8: 6و13, 9: 8-10, 10: 1-4)

ب) وعده خدا درعهد جدید شریعت عهد عتیق را تمام کرد وآن را باطل نمود.
مسیح دراولین ورود خود تورات و صحف انبیا را تمام کرد( متی 5: 17) سپس شریعت و الزامات آن را باطل ساخت ( افسسیان 2: 14-15, کولسیان 2: 14, عبرانیان 8: 13).
وعده عهد جدید با وعده عهد عتیق دراین موارد متفاوتند که الزامات شریعت نه فقط بر کتاب تورات بلکه برقلب ایماندار نوشته می شوند , شناخت خدا تنها از آنچه که پیامبران می گویند حاصل نمی شود بلکه شخصی است , بخشش گناهان تنها آئینی نیست بلکه حقیقتا" تجربه می شود ( عبرانیان 8: 6-13, 9: 8-10, 10: 1-4) و اینکه آنها اختتان روحانی را تقبل می کنند ( رومیان 2: 28-29 , کولسیان 2: 11).

2) زمان تعمید آب به نظر کلیسا درمورد ختنه و تولد تازه بستگی دارد.
کولسیان 2: 11-12 می گوید: " در وی مختون شده اید , به ختنه ناساخته به دست یعنی بیرون کردن بدن جسمانی , بواسطه اختتان مسیح . و با وی در تعمید مختون گشتید که درآن هم برخیزانیده شدید به ایمان برعمل خدا که او را از مردگان برخیزانید" .[46]
سوال این است : " چه موقع یک شخص بوسیله مسیح مختون می شود ؟ "
الف) بعضی از کلیساها نظر آنها درمورد جدایی از اختتان بدنی عهد عتیق را می پذیرند.
ابراهیم نخست ایمان آورد , بواسطه ایمان عادل شد ( نجات یافت ) و سپس نشانه و مهری عبارت از ختنه بدنی را دریافت کرد ( رومیان 4: 6-11). اما فرزندان او ( نسل دوم) نخست هنگام نوزادی ختنه می شدند ( پیدایش 17: 7- 14) و بعدها ایمان می آوردند (پیدایش 25 : 21 , عبرانیان 11: 20) . این کلیساها به این نتیجه می رسند که چون در وعده عهد عتیق نوزادان هشت روزه ختنه بدنی می شدند , دروعده عهد جدید نیز نوزادان باید تعمید داده شوند.
هدف از ختنه بدنی درطی دوره عهد عتیق یک نشانه مشهود ظاهری ازاختتان روحانی دل بود( تولد تازه)(لاویان26: 41, تثنیه10: 16, ارمیا4: 4, 30: 6, رومیان2: 28-29, فیلیپیان 3: 2-3 ) ولواینکه این اختتان روحانی دل مدتها دیرتر از اختتان بدنی آنها درهنگام نوزادی قرار می داشت.
این کلیساها تعلیم می دهند که این بچه ها هنگامیکه درنوزادی براساس ایمان کلیسا تعمید می یابند با مسیح مدفون می شوند و مدتها بعد شخصا" به ایمانشان اعتراف می کنند با مسیح برخیزانیده می شوند.
این کلیساها تولد تازه را بعنوان یک راز خیلی بزرگ تلقی می کنند. آنها می گویند که چون تولد تازه و زمان وقوع آن برای مسیحیان یک راز می باشد (یوحنا3: 3-8 , ارمیا1: 5) , تعمید نوزادان درعهد جدید جایگزین اختتان نوزادان درعهد عتیق شده است . و با وجود آنکه فرزندان نوزاد ایمانداران هنوز شخصا" به عیسی مسیح ایمان نمی آورند, آنها بی گمان به قوم خاص خدا یا کلیسای مسیح تعلق دارند . به این خاطر است که این کلیساهای مسیحی مدعی هستند که فرزندان نوزاد ایمانداران باید تعمید یابند . بعلاوه ایمانی که بعدها این بچه ها دارند در نهایت هدیه پر فیض خدا نیز می باشد ( اعمال 13: 48, 16: 14, 18: 27, افسسیان 2: 8-9 , فیلیپیان1: 29, 2: 12-13 , دوم پطرس 1: 1 , دوم تیموتائوس 3: 15).

ب) بعضی کلیساها نظرآنها درمورد جدایی از اختتان روحانی عهدجدید را می پذیرند.
بی گمان ختنه مردم درطی دوره عهد جدید ختنه بدنی نبود بلکه اختتان روحانی دل بواسطه روح القدس بود ( رومیان 2: 28- 29) . آن شامل کنارگذاشتن طبیعت گناه آلود , طبیعت کهنه گناهکار بود ( کولسیان 2: 11 , رومیان 6: 6-7) . بنابر این اختتان روحانی درعهد جدید همیشه نشاندهنده تولد تازه می باشد. این کلیساها به این نتیجه می رسند که چون مردم در وعده عهد جدید وقتی تولد تازه می یابند و ایمان می آورند از نظر روحانی ختنه می شوند , پس آنها باید بعد از اینکه تولد تازه یافتند و ایمان آوردند تعمید داده شوند.
این کلیساها تعلیم می دهند که مردم در همان لحظه ای که تولد تازه می یابند و ایمان می آورند با مسیح دفن و برخیزانده می شوند.
این کلیساها تولد تازه را دقیقا" معاثر با ایمان تلقی می کنند . آنها می گویند با وجود آنکه تولد تازه بواسطه روح القدس و شیوه و زمان آن برای مسیحیان یک رازمی باشد, تولد تازه در انجیل بیشتر زمانی دقیقا" معاثربا زمان ایمان آوردن به عیسی مسیح است ( یوحنا 1: 12-13, 7: 37-39 , اعمال 11: 14-18, 15: 7-11, افسسیان 1: 13-14, دوم تسالونیکیان 2: 13-14, تیطس 1: 1 , 3: 3-7) . به این خاطر است که این کلیساهای مسیحی ادعا می کنند تعمید عهد جدید صرفا" جایگزین ختنه عهد عتیق نمی شود. و چون بچه های نوزاد هنوزشخصا" به عیسی مسیح ایمان نمی آورند , آنها معتقدند که این بچه ها نباید تعمید داده شوند. آنها ادعا می کنند همه مردم تنها زمانی باید تعمید داده شوند که شخصا" به عیسی مسیح ایمان می آورند و بموجب آن نشان می دهند که تولد تازه یافته و عادل شمرده شده اند.

1) زمان تعمید آب برای نسل اول مسیحیان به شرایط رسالتها بستگی دارد.
نسل اول مسیحیان درشرایط رسالتهای مسیحی به آ ب تعمید می یافتند.
این مسیحیان از یک خانواده غیرمسیحی بودند . همه مسیحیان هم عقیده هستند که نخست باید کلام خدا برای مسیحیان موعظه شود و همچنین این مردم باید قبل از اینکه تعمید آب یابند , نخست ایمان آورند.

الف) کلام خدا برای افراد ( یهودیان , سامری ها و غیریهودیان ) موعظه شد و آنها ایمان آوردند و به آب تعمید داده شدند ( یوحنا 4: 1 , اعمال 2: 37- 39 و 41, 8 : 36-38, 10: 34-36 و 42-48) .

ب) تعمید اهالی خانه
کلام خدا به تمام اهل خانه وعظ می شد, مردم ایمان می آوردند و تمام اعضای خانواده اشان به آب تعمید داده می شدند ( اعمال 16: 14-15 و 30-34, اول قرنتیان 1: 16) . با این وجود نمی توان ثابت کرد که دراین خانواده ها نوزادان تعمید می یافتند . همچنین نمی توان ثابت کرد که دراین خانواده ها نوزادی وجود نداشت.

5) زمان تعمید آب برای نسل دوم مسیحیان به نظرکلیسای آنها بستگی دارد.
نسل دوم مسیحیان در شرایط کلیسای مسیحی درحال رشد به آ ب تعمید می یافتند.
این مسیحیان از یک خانواده مسیحی بودند . آنها وقتی والدینشان ایمانداربودند متولد شدند . مسیحیان هم عقیده نیستند که چه موقع این مردم باید تعمید می یافتند.

الف) بعضی کلیساها یک شیوه گروهی سخت را انتخاب می کنند.
از همه مهمتر این است که کلیسا بدن مسیح ومحل اجتماع قوم خداست ( کولسیان1: 8). یک شخص نخست متعلق به کلیسا ست و سپس بعنوان یک فرد ایمان می آورد. تعمید آ ب نشانه ومهرهمبستگی با قوم خاص خدا , یعنی کلیسا , می باشد.
اما این کلیساها نیز به اهمیت فردی معتقد هستند . در نتیجه آنها شیوه جدیدی را اضافه می کنند که در انجیل تعلیم داده نمی شود : نوزادان تعمید یافته آنها باید بعدها شخصا" مسئولیت ایمان خود را به عهده بگیرند و در برابر عموم به ایمان شخصی خود اعتراف کنند بعنوان نشانه ومهری از این واقعیت که آنها تولد تازه یافته و عادل شده اند.

ب) کلیساهای دیگریک شیوه فردی سخت را انتخاب می کنند.
مهمتراز همه این است که کلیسا افراد ایماندار را جمع آوری ( سازماندهی ) می کند (اعمال 14: 27) . یک شخص نخست بعنوان یک فرد ایمان می آورد وسپس عضو کلیسا میشود . تعمید آ ب نشانه و مهر تولد تازه وعدالت مشخص می باشد.
اما این کلیساها نیز به اهمیت گروه اعتقاد دارند . بنابر این آنها نیز شیوه جدیدی را اضافه
می کنند که درانجیل تعلیم داده نمی شود. نوزادان آنها به مسیح تقدیم می شوند( با مسیح تقدیس می شوند) بعنوان نشانه و مهری از این واقعیت که آنها به قوم خاص خدا ( کلیسا) تعلق دارند.

خلاصه :

شیوه گروهی تعمید :
1) نوزاد درکلیسا تعمید داده می شود.
2) بعدها او شخصا" ایمان می آورد و در کلیسا به ایمانش اعتراف می کند.

شیوه فردی تعمید :
1) نوزاد درکلیسا وقف (تقدیس ) می شود.
2) بعدها او شخصا" ایمان می آورد و درکلیسا تعمید داده می شود.

حال سوال این است که آیا شخص میتواند برای دومین با ربه آب تعمید داده شود.

1) دو نظریه
این موضوع به افرادی محدود می شود که هنگام نوزادی به آب تعمید داده شده اند.
مسیحیان در مورد این مسئله که آیا یک شخص می تواند وقتی شخصا" ایمان می آورد دوباره تعمید داده شود , اختلاف عقیده دارند.

الف) مسیحیانی که با تعمید مجدد به آب مخالفت کردند.
معمولا" مسیحیانی که به جنبه گروهی تعمید روح مسیحی تاکید می کنند با تعمید آب یک شخص برای بار دوم مخالف هستند . آنها آن را بعنوان رد تعمید آب اول تلقی می کنند. آنها تعمید آ ب را تنها یکبار بعنوان نشانه و مهر پیوستن به قوم خاص خدا , یعنی کلیسا , تلقی می کنند.
جنبه های فردی تعمید روح مسیحی ( تولد تازه , عادل شمردن , بخشش همه گناهان) به تعمید آب مرتبط نیست بلکه به اعتراف علنی نوزاد به ایمان .

ب) مسیحیانی که با تعمید مجدد به آب مخالفت نکردند.
اما مسیحیانی که به جنبه فردی تعمید روح مسیحی تاکید می کنند معمولا" با تعمید شخص به آب برای بار دوم مخالف نیستند . آنها تعمیدشان به آب را همانند تعمید آب نوزاد , نشانه ومهر
پیوستن به قوم خاص خدا , یعنی کلیسا , تلقی می کنند , در حالیکه تعمید بعدی خود را همانند تعمید یک ایماندار , نشانه و مهر تولد تازه خود ( تغییر مذهب , ایمان , عادل شمرده شدن ,
بخشش تمام گناهان ) تلقی می کنند.
وقتی آنها برا ی دومین بار به آب تعمید داده می شوند , بموجب آن یک معنای تعمید روح یعنی پیوستن به قوم خاص خدا ( کلیسا) را رد نمی کنند , بلکه معنای دیگر تعمید روح را به این می افزایند یعنی : تولد تازه , اتحاد با مسیح و سهیم شدن در تمام مراحل کار نجات مسیح در گذشته , حال و آینده شامل عادل شمرده شدن یا بخشیده شدن تمام گناهان .

2) تنها نمونه موجود در انجیل که مردم درآن دوبار به آب تعمید داده می شوند.

الف) شاگردان یحیی تعمید دهنده
تنها نمونه موجود در انجیل که مردم درآن دوبار به آ ب تعمید می یابند دراعمال 19: 1-7 میباشد . پولس درافسس چند شاگرد را دید که روح القدس را دریافت نکرده بودند ( یعنی به روح القدس تعمید نیافته بودند) . آنها شاگردان مسیح نبودند بلکه شاگردان یحیی تعمید دهنده بودند و حتی نشنیده بودند که روح القدس وجود داشت .(احتمالا" آنها در طول یکی ازسه عید اجباری ذکوران یهودی دراورشلیم شاگردان یحیی شده بودند ( تثنیه 16: 16) و برای نشان دادن آمادگی اشان جهت پذیرفتن مسیح پیش بینی شده بواسطه یحیی تعمید دهنده تعمید یافته بودند ( مرقس 1: 4- 8) .
درنتیجه واضح است که این " شاگردان " , شاگردان مسیح نبودند , چون آنها مسیحی نبودند, بلکه شاگردان یحیی تعمید دهنده بودند . آنها تعمید روح نداشتند بلکه به آب تعمید یافته بودند.
پولس کلام خدا را در مورد عیسی مسیح و نیاز برای ایمان آوردن به وی را به آنها گفت . او به آنها گفت که عیسی مسیح ایمانداران را به روح القدس تعمید می داد( مرقس1: 8, رومیان 10 : 9- 10) . او دقیقا" چیزی را گفت که مسیح گفته بود : مردم باید بواسطه روح القدس ( یا از آسمان ) دوباره مولود شوند ( یوحنا 3: 3 - 8).
این شاگردان به عیسی مسیح ایمان آوردند و به نام عیسی مسیح به آب تعمید یافتند . پولس دستانش را برآنها نهاد و آنها روح القدس را دریافت کردند ( یعنی تعمید روح یافتند) . گفته نمیشود که این شاگردان پیشنهاد تعمید مجدد به آب را دادند یا پولس . آنچه که واضح است این است که شاگردان به روح القدس تعمید نیافته بودند و اینکه این رسول آنها را برای بار دوم به آب تعمید داد.
این شاگردان اسبق یحیی تعمید دهنده مطابق اولین یهودیان که به مسیح ایمان آوردند (اعمال 2: 37 - 41) , اولین نیمه یهودیان ( سامری ها ) که به مسیح ایمان آوردند ( اعمال 8: 12 - 17) و اولین غیر یهودیانی که به مسیح ایمان آوردند و همه مردمی که
بعدها به مسیح ایمان آوردند ( اول قرنتیان12: 12-13, افسسیان 1: 13) وقتی به عیسی مسیح ایمان آوردند روح القدس را دریافت کردند!

ب) نوزادان مسیحیان
با این وجود در تعمید آب شاگردان یحیی همانند دو تعمید آبی که بواسطه بعضی مسیحیان پیشنهاد شده نیستند . شاگردان یحیی تعمید دهنده متعلق به کلیسا نبودند اما نوزادان مسیحیان به کلیسا تعلق دارند ! مسیحیانی که به جنبه گروهی تعمید روح تاکید می کنند اعمال 19: 1-7 را بعنوان یک دلیل برای تعمید دادن مردم به آب برای باردوم تلقی نمی کنند . اما مسیحیانی که به جنبه فردی تعمید روح تاکید می کنند اعمال 19: 1-7 را بعنوان یک دلیل برا ی تعمید مجدد مردمی که به کلیسا تعلق دارند تلقی می کنند . آنها مخالف این معنای تعمید که پیوستن به قوم خاص خدا می باشد , نیستند بلکه معتقدند تعمید آب صرفا" به معنای پیوستن به قوم خاص خدا نیست بلکه معنای بیشتری دارد.

3) مسیحیان به نتایج متفاوتی رسیدند

الف) مسیحیانی که به جنبه گروهی تعمید روح اهمیت می دهند به خودشان اجازه نمی دهند که برای دومین بار تعمید آب یا بند.
او اطمینان دارد که وقتی بعدها شخصا" به عیسی مسیح ایمان آورد تعمید آب او به هنگام نوزادی نیز نشانه و مهری از معانی دیگر تعمید روح مسیحی می باشد. او به خودش اجازه نمی دهد که برا ی دومین بار به آب تعمید یابد زیرا او اکنون به قوم خاص خدا ( کلیسا ) تعلق دارد.
برتری این نظریه این است که تعمید آب هنگام نوزادی برای بدن مسیح اهمیت زیادی دارد. تعمید نوزاد برای کل کلیسا نماد این است که نوزادان و فرزندان جوانشان بطور کامل به بدن مسیح تعلق دارند. این تاکید کاملا" در مورد جنبه گروهی می باشد . نتیجه محبت به دیگران در بدن مسیح می باشد. او افراد دیگررا که به تعمید نوزاد معتقد هستند نمی رنجاند.

ب) مسیحیانی که به جنبه فردی تعمید روح اهمیت می دهند به خودشان اجازه می دهند که برای دومین بار تعمید آب یابند.
او اطمینان دارد که وقتی بعدها شخصا" به عیسی مسیح ایمان می آورد , می خواهد که بعنوان نشانه و مهری از معانی دیگر تعمید روح ( یعنی که او تولد تازه یافته وعادل شمرده شده است ) دوباره به آب تعمید داده شود.
مزیت این نظریه این است که تعمید مجدد او به آب شخصا" برای خود او اهمیت زیادی دارد. آن برای او نماد این است که او بواسطه روح القدس دوباره متولد شده و شخصا" به عیسی
مسیح ایمان آورده است . این تاکید کاملا" در مورد جنبه فردی است . نتیجه تحکیم ایمان شخصی است.

رابطه بین کلیساها درخصوص تعمید

1)همه مسیحیان باید به تعمید درهردوجنبه گروهی و فردی اهمیت دهند.
درواقع درهردو گروه این تاکید باید روی حفظ یگانگی و اتحاد بواسطه حمایت از هر دو جنبه گروهی و فردی ( افسسیان 4: 1-6) , روی پذیرش اختلاف نظرهای آنها درموضوعهای بحث انگیز( رومیان 14: 1- 23) و روی حفظ محبت فداکارانه ( یوحنا 13: 34- 35) باشد.

2) همه مسیحیان باید به احکام انجیل اهمیت دهند.
الف) تعلیم : تنها یک تعمید وجود دارد - تعمید به روح القدس ( افسسیان 4: 4- 6)
ب) حکم : به مسیحیانی که اعتقاد شخصی دیگری دارند حکم نکنید یا آنها را حقیر نشمارید ( رومیان 14: 1- 5) .
پ) حکم : اعتقاد شخصی خود را به دیگران تحمیل نکنید ( رومیان 14: 13- 23)
ت) حکم : یکدیگر را بپذیرید ( رومیان 15 : 7)
ث) حکم : یکدیگر را محبت کنید ( یوحنا 13: 34 - 35)
ج) حکم : سعی کنید تا یگانگی روح را نگاه دارید ( افسسیان 4: 3 , رومیان 14: 17)

3) همه مسیحیان باید برای اتحاد میان مسیحیان بر سر اصل اهمیت دهند.
الف) اتحاد در اصول
ب) پذیرش در مسائل دیگر
پ) محبت در هر چیزی