۱۳۹۴ خرداد ۶, چهارشنبه

ایه روز: مزامیر فصل ۹۴ ایات 10تا 14
ترجمه قدیم
۱۰ خداوند فكرهای‌ انسان‌ را می‌داند كه‌ محض‌ بطالت‌ است‌. ۱۱ ای‌ یاه‌، خوشابحال‌ شخصی‌ كه‌ او را تأدیب‌ می‌نمایی‌ و از شریعت‌ خود او را تعلیم‌ می‌دهی‌ ۱۲ تا او را از روزهای‌ بلا راحت‌ بخشی‌، مادامی‌ كه‌ حفره‌ برای‌ شریران‌ كنده‌ شود. ۱۳ زیرا خداوند قوم‌ خود را رد نخواهد كرد و میراث‌ خویش‌ را ترك‌ نخواهد نمود. ۱۴ زیرا كه‌ داوری‌ به‌ انصاف‌ رجوع‌ خواهد كرد و همه‌ راست‌ دلان‌ پیروی‌ آن‌ را خواهند نمود.
ترجمه شریف
۱۰ او‌که ملّتها را سرزنش می کند، آیا آنان را مجازات نخواهد‌کرد؟ آیا او که همه مردم را تعلیم می دهد، خودش متوجّه نمی شود؟ ۱۱ خداوند از افکار آدمیان آگاه است و می داند که افکار ما بیهوده است. ۱۲ خوشا به حال کسی که تو او را تأدیب می کنی و شریعت خود را به او می آموزی. ۱۳ در روز سختی به او آرامش می بخشی؛ روزی که گناهکاران را به مجازات می رسانی. ۱۴ خداوند قوم خود را فراموش نمی ‌کند و قوم برگزیده خود را هرگز رد نخواهد کرد.
ترجمه تفسیری
۱۰ او كه‌ همه‌ قومها را مجازات‌ می‌كند، آیا شما را مجازات‌ نخواهد كرد؟ او كه‌ همه‌ چیز را به‌ انسان‌ می‌آموزد، آیا نمی‌داند كه‌ شما چه‌ می‌كنید؟ ۱۱ خداوند از فكر انسان‌ آگاه‌ است‌ و می‌داند كه‌ فكر او پوچ‌ و بیهوده‌ است‌. ۱۲ خوشابه‌ حال‌ كسی‌ كه‌ تو، ای‌ خداوند، او را تأدیب‌ می‌كنی‌ و قوانین‌ خود را به‌ او می‌آموزی‌. ۱۳ چنین‌ شخصی‌، در روزهایی‌ كه‌ تو گناهكاران‌ را گرفتار می‌سازی‌ و نابود می‌كنی‌، آسوده‌ خاطر و درامان‌ خواهد بود. ۱۴ خداوند قوم‌ برگزیده‌ خود را ترك‌ نخواهد كرد و ایشان‌ را از یاد نخواهد برد.
N.I.V
10 Does he who disciplines nations not punish? Does he who teaches man lack knowledge? 11 The LORD knows the thoughts of man; he knows that they are futile. 12 Blessed is the man you discipline, O LORD, the man you teach from your law; 13 you grant him relief from days of trouble, till a pit is dug for the wicked. 14 For the LORD will not reject his people; he will never forsake his inheritance.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر