نجات

نجات در عهد قدیم در مرحله نخست اشاره به رهایی از زحمات و مشکلات دنیوی داشته و از اینرو پیوند نزدیکی نیز با مفهوم فدیه دارد .
گرچه واژه نجات در عهد جدید دارای مفهوم بسیار گسترده تری است. بطور خلاصه این واژه به معنی رهایی از داوری خداوند و کسب حیات ابدی است .

جمیع برکات روحانی در نجات خلاصه شده است. نجات در مرحله نخست یعنی رهایی از گناه، که هم شامل رهایی از قدرت گناه و هم رهایی از مجازات گناه است که به مرگ ابدی منجر میشود (رومیان ۶: ۲۳). وقتی شخص نجات مییابد، او در واقع بخشش گناهان خود را دریافت کرده و از گناه پاک میشود و بدینسان در نظر خداوند عادل و یا بی گناه به حساب میآید (فهرست لغات: عادل، مشاهده شود). او عضوی از خانواده الهی شده است. او تقدیس شده و جلال یافته است (رومیان ۸: ۳۰). اما یکی از بزرگترین برکات نجات، زندگی ابدی با خداوند و مسیح در آسمان است. هنگامی که ما نجات مییابیم در مسیح از تمامی این برکات برخوردار خواهیم شد (افسسیان ۱: ۳).
برای کسب نجات ابدی تنها یک راه وجود دارد، و این صرفا از طریق ایمان به عیسی مسیح میسر است؛ هیچ راه دیگری وجود ندارد (اعمال ۴: ۱۲).