۱۳۹۳ دی ۷, یکشنبه

چگونه رازگاهان خود را احیا کنیم؟


ax33

برای خدا نامه بنویسید

اگر تمرکز خود را در دعا از دست می‌دهید آن را به صورت نوشته به خدا تقدیم کنید! یک تقویم بزرگ با یادداشت روزانه تهیه کنید. آنچه که شما را نگران یا ناراحت می‌کند را برای او بنویسید. گناهان خود را به او اعتراف کنید. در جاهایی که می‌خواهید در زندگی روحانی خود رشد کنید، دعاهایی که منتطر جواب آنها هستید، حتی پرستش خود را به صورت نوشته، به خدا تقدیم کنید. برکاتی را که خدا به شما داده یا آیه‌هایی را که توسط آن خدا با شما صحبت کرده است یادداشت کنید. پس از مدتی که به آن نوشته‌ها برمی‌گردید از کاری که خدا در زندگی شما کرده در حیرت خواهید ماند!

کلام خدا را برای خود شخصی کنید

وقتی وعده‌ای را از کلام خدا می‌خوانید، تا آنجا که معقول باشد اسم خود یا افرادی را که برای آنها در دعا هستید در جای آن بگذارید. مثلاً اگر برای ایمان فرزندان خود دعا می‌کنید و برای آنها نگرانید وقتی ارمیا ۲۹:‏۱۱ را می‌خوانید اینطور آن را شخصی کنید: «زیرا خداوند می‌گوید فکرهایی را که برای (نام فرزندان‌تان) دارم می‌دانم که فکرهای سلامتی می‌باشد و نه بدی تا (نام فرزندان‌تان) در آخرت امید بخشم».

پیاده‌روی با خدا

اگر از نشستن در یک جا کسل می‌شوید و تمرکز خود را از دست می‌دهید هر روز پس از خواندن کلام نیم‌ساعت با خدا راه بروید! اگر برای‌تان امکان دارد در حین راه رفتن به یک موسیقی پرستشی گوش بدهید که ذهن شما به چیزهای روحانی تمرکز کند. بگذارید خدا از طریق طبیعت و محیط اطراف‌تان با شما صحبت کند (مزمور ۱۹). اگر در جای خلوتی هستید بلند بلند سرود بخوانید. اگر نمی‌دانید چطور شکرگزاری کنید خود را تمرین دهید که هر روز ده برکتی را که خدا به شما داده به یاد بیاورید و خدا را برای آن شکر گویید. کلام خدا در فیلیپیان ۴:‏۸ ما را ترغیب می‌کند که در هر آنچه والا و درست و پاک و دوست‌داشتنی و ستودنی و عالی و قابل ستایش است فکر کنیم. پس به جای پذیرایی از افکار تلخ، فکر خود را به این برکات متمرکز سازیم.

عبادتکدۀ شخصی

ار اهل پیاده‌روی نیستید گوشه‌ای از اتاق یا منزل خود را تبدیل به عبادتکدۀ شخصی بسازید. سعی کنید تا آنجا که امکان دارد آنجا را تمیز و بدون ریخت و پاش نگه‌ دارید. اگر دوست دارید در موقع عبادت شمعی روشن کنید یا یک صلیب کوچک یا یک آیه بگذارید که به شما در تمرکز به آنچه خدا برای شما کرده کمک کند. می‌توانید از یک سرودنامه استفاده کنید یا یک موسیقی پرستشی ملایم پخش کنید تا به شما در پرستش و دعا کمک کند. اگر امکان دارد در این عبادتکده بلند بلند دعا کنید و سرود بخوانید. اگر دوست دارید زانو بزنید، اگر دوست دارید به روی درافتید و حتی در حضور خدا مانند داوود برقصید (دوم سموئیل ۴:‏۱۶). حرکات بدن ما قسمتی از پرستش ما به خداوند می‌تواند باشد.

مطالعۀ ترجمه‌های مختلف

اگر تمرکز خود را در حین خواندن کلام از دست می‌دهید آن را بلند بلند بخوانید یا برای مدتی از ترجمه‌ای غیر از ترجمۀ معمول خود استفاده کنید. اگر به زبان دیگری آشنایی دارید سعی کنید کتاب‌مقدس را یک بار به آن زبان بخوانید. کتاب‌های کمکی مانند: «رازگاهان: تفکر دربارۀ خدا و محبت او» به قلم ریچارد ومبراند و یا «نور روزانه بر مسیر روزانه» که مشتمل بر مجموعه آیات منتخب برای هر روز است-‏‏‏‏ هر دو به فارسی ترجمه شده‌اند و در دسترس می‌باشند می‌توانید از آنها نیز استفاده کنید. همچنین مجموعه کتب «هر روزه با مسیح» از طریق برنامۀ Elam App برای استفاده در دستگاه‌های Apple به‌رایگان به زبان فارسی موجود است و به‌زودی در دستگاه‌های دیگر نیز قابل خواندن می‌باشد. این نیز می‌تواند ابزاری برای تعمق بر کلام خدا در رازگاهان باشد.

کارت یا دفتر دعا

چند بار به دوستان و اطرافیان خود وعده داده‌ایم که برای‌شان دعا کنیم اما فراموش کرده‌ایم؟ دفتر یا تقویم کوچکی تهیه کنید و وقتی به کسی قول می‌دهید که برای او دعا کنید نام او و مطلب دعا را در آن بنویسید و آن را در کنار کتاب‌مقدس خود بگذارید تا به‌طور مرتب برای آنها دعا کنید. همچنین می‌توانید کارت‌هایی با چند رنگ تهیه کنید. یک رنگ آن مختص به اسامی و مطالب دعای آنانی باشد که هر روز برای آنها دعا می‌کنید. یک رنگ آن برای موضوعاتی باشد که مقطعی هستند و باید برای مدت محدودی برای آن دعا کنید و یک رنگ برای کسانی که یک روز در هفته یا یک روز در ماه برای آنان دعا می‌کنید. این کارت‌ها را در کتاب‌مقدس خود بگذارید و گهگاهی در مطالب آن تجدید‌نظر کنید و به آنها کارت‌های تازه اضافه کنید.

وقت دعای ثابت

در آخر ذکر این نکته مهم است که حتی‌الامکان وقت ثابتی را برای دعا و رازگاهان در برنامۀ روزانۀ زندگی خود در نظر بگیریم. بر حسب برنامۀ کاری افراد، ممکن است این زمان برای هر کس متفاوت باشد. برای بعضی صبح زود بهتر است و برای دیگری نیمه شب! ولی آنچه مهم است آن است که بدن و فکر و برنامۀ خود را انضباط دهیم که آن ساعت را به خدا اختصاص دهیم. آنچه در زندگی ما به‌طور متداوم برنامه‌ریزی می‌شود جزو عادت ما درمی‌آید و نگاه داشتن آن راحت‌تر است

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر