۱۷پس این را می‌گویم و در خداوند تأکید می‌کنم که رفتار شما دیگر نباید همانند اقوام دور از خدا باشد که در بطالت ذهن خود رفتار می‌کنند.۱۸عقل آنها تاریک شده است، و به‌علت جهالتی که نتیجۀ سختدلی‌شان است، از حیات خدا به‌دور افتاده‌اند.۱۹آنان چون هر حساسیتی را از دست داده‌اند، خویشتن را یکسره در هرزگی رها کرده‌اند، چندان‌که حریصانه دست به هر ناپاکی می‌آلایند.۲۰امّا شما مسیح را بدینگونه نیاموختید،۲۱چه بی‌گمان دربارۀ او شنیدید و مطابق آن حقیقت که در عیسی است، تعلیم یافتید.۲۲شما آموختید که باید به‌لحاظ شیوۀ زندگی پیشین خود، آن انسان قدیم را که تحت‌تأثیر امیالِ فریبنده دستخوش فساد بود، از تن به‌در آورید.۲۳باید طرز فکر شما نو شود،۲۴و انسان جدید را در‌بر کنید، که آفریده شده است تا در پارسایی و قدّوسیت حقیقی، شبیه خدا باشد.
۲۵پس، از دروغ روی برتافته، هر‌یک با همسایۀ خود، سخن به‌راستی گویید، چرا‌که ما همه، اعضای یکدیگریم.۲۶«هنگامی که خشمگین می‌شوید، گناه نکنید»: مگذارید روزتان در خشم به‌سر رسد،۲۷و ابلیس را مجال ندهید.۲۸دزد دیگر دزدی نکند، بلکه به کار مشغول شود، و با دستهای خود کاری سودمند انجام دهد، تا بتواند نیازمندان را نیز چیزی دهد.
۲۹دهانتان به هیچ سخن بد گشوده نشود، بلکه گفتارتان به‌تمامی برای بنای دیگران به‌کار آید و نیازی را برآورده، شنوندگان را فیض رساند.۳۰روح قدّوس خدا را که بدان برای روز رهایی مهر شده‌اید، غمگین مسازید.۳۱هرگونه تلخی، خشم، عصبانیت، فریاد، ناسزاگویی و هر نوع بدخواهی را از خود دور کنید.۳۲با یکدیگر مهربان و دلسوز باشید و همانگونه که خدا شما را در مسیح بخشوده است، شما نیز یکدیگر را ببخشایید.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر