جهنم معمولا به عنوان مکانی در نظر گرفته می شود که غیر ایمانداران تا ابد در آنجا مورد مجازات قرار می گیرند، در صورتیکه عالم اموات یا برزخ یک زندان موقتی است. اما مترجمین کتاب مقدس گاهی اوقات برای ترجمه چندین واژه از جمله واژه "برزخ" از واژه "جهنم" استفاده کرده اند. برخی از این واژه های گیج کننده چه چیزی هستند؟
ابدون، هاویه - از آنجاییکه این نامها در آیاتی با نظم شعری دیده می شوند که در آنها از واژه "عالم اموات" نیز استفاده شده است، پس هم ابدون به هلاکت ترجمه شده (مزمور 88: 11؛ امثال 15: 11) ، و هم هاویه (مزمور 30: 3) نیز به سادگی نامی تمثیلی برای برزخ و دوزخ یا گور است و نامهای مورد استفاده قرار گرفته به مفهوم جهنم نهایی نیستند.
چاه هاویه چاه هاویه یا چاه بی انتها، مکانی است که شیطان بدرون آن انداخته شده است، بوضوح یک زندان موقت برای ارواح شریر است (مکاشفه 9: 1-11، 20: 1-3، 7). از اینرو این مکان نیز جهنم نهایی نیست. از آنجاییکه نام عبری پادشاه چاه هاویه ابدون است (متن بالا مشاهده شود)، چاه هاویه ممکن است اسم دیگری برای برزخ یا دوزخ نیز باشد.
جهنا این واژه عبری نام یک وادی در نزدیکی اورشلیم بود که در آنجا کودکان را برای بتها بر روی آتش قربانی می کردند (دوم پادشاهان 16: 3: 21: 6). این واژه تبدیل به مفهوم "مکان مجازات با آتش غیر قابل اطفاء" گردید، و عیسی بطور حتم از این واژه برای دریاچه آتش در ایام آخر استفاده کرده است (متی 5: 22؛ مرقس 9: 43). از اینرو تقریبا جهنا همواره به جهنم ترجمه شده است.
دریاچه آتش مکاشفه 20: 13-14 بوضوح یک مکان نهایی مجازات بوسیله آتش را توصیف می کند. حتی برزخ نیز به دریاچه آتش افکنده خواهد شد. این معمولا بخوبی درخور تعریف جهنم است. منظور از آتش جاودانی در متی 13: 42 و 25: 41 مطمئنا همین دریاچه آتش است.
عالم اموات، برزخ این واژه های عبری و یونانی به نظر می رسد که نام یک محل باشند، در واقع محلی موقتی برای مجازات باشند. آنها نباید با مکان مجازات نهایی جهنم اشتباه گرفته شوند.
اسفل سافلین مکانس است که یونانی ها معتقد بودند که شریرترین روح مردگان در بند شده و در اسفل سافلین شکنجه خواهند شد، اسفل سافلین ممکن است خود دوزخ یا مکانی عمیق تر از دوزخ باشد. زنجیرهای ظلمتی که در دوم پطرس 2: 4 به عنوان یک زندان موقتی برای فرشتگان سقوط کرده توصیف شده، شبیه همان چاه هاویه است.
ابدون، هاویه - از آنجاییکه این نامها در آیاتی با نظم شعری دیده می شوند که در آنها از واژه "عالم اموات" نیز استفاده شده است، پس هم ابدون به هلاکت ترجمه شده (مزمور 88: 11؛ امثال 15: 11) ، و هم هاویه (مزمور 30: 3) نیز به سادگی نامی تمثیلی برای برزخ و دوزخ یا گور است و نامهای مورد استفاده قرار گرفته به مفهوم جهنم نهایی نیستند.
چاه هاویه چاه هاویه یا چاه بی انتها، مکانی است که شیطان بدرون آن انداخته شده است، بوضوح یک زندان موقت برای ارواح شریر است (مکاشفه 9: 1-11، 20: 1-3، 7). از اینرو این مکان نیز جهنم نهایی نیست. از آنجاییکه نام عبری پادشاه چاه هاویه ابدون است (متن بالا مشاهده شود)، چاه هاویه ممکن است اسم دیگری برای برزخ یا دوزخ نیز باشد.
جهنا این واژه عبری نام یک وادی در نزدیکی اورشلیم بود که در آنجا کودکان را برای بتها بر روی آتش قربانی می کردند (دوم پادشاهان 16: 3: 21: 6). این واژه تبدیل به مفهوم "مکان مجازات با آتش غیر قابل اطفاء" گردید، و عیسی بطور حتم از این واژه برای دریاچه آتش در ایام آخر استفاده کرده است (متی 5: 22؛ مرقس 9: 43). از اینرو تقریبا جهنا همواره به جهنم ترجمه شده است.
دریاچه آتش مکاشفه 20: 13-14 بوضوح یک مکان نهایی مجازات بوسیله آتش را توصیف می کند. حتی برزخ نیز به دریاچه آتش افکنده خواهد شد. این معمولا بخوبی درخور تعریف جهنم است. منظور از آتش جاودانی در متی 13: 42 و 25: 41 مطمئنا همین دریاچه آتش است.
عالم اموات، برزخ این واژه های عبری و یونانی به نظر می رسد که نام یک محل باشند، در واقع محلی موقتی برای مجازات باشند. آنها نباید با مکان مجازات نهایی جهنم اشتباه گرفته شوند.
اسفل سافلین مکانس است که یونانی ها معتقد بودند که شریرترین روح مردگان در بند شده و در اسفل سافلین شکنجه خواهند شد، اسفل سافلین ممکن است خود دوزخ یا مکانی عمیق تر از دوزخ باشد. زنجیرهای ظلمتی که در دوم پطرس 2: 4 به عنوان یک زندان موقتی برای فرشتگان سقوط کرده توصیف شده، شبیه همان چاه هاویه است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر