رومیان 26: 8 به ما می آموزد: ".. و روح نیز در ضعف ما به یاریمان میآید, زیرا نمیدانیم چگونه باید دعا کنیم اما روح با نالههایی بیانناشدنی, برای ما شفاعت میکند" دو نکته ی کلیدی آن را بسیار بعید میکند که رومیان 26: 8 به زبان, به عنوان زبان تکلم دعا اشاره کند .اول اینکه, رومیان 26: 8 می گوید که این روح است که "ناله" میکند و نه ایمان داران. دوم اینکه, رومیان 26: 8 اظهار میکند که "ناله" ی روح "بیانناشدنی" است. جوهر و ماهیت صحبت کردن به زبان ها, گفتن کلمات است.
پس در مورد دعا در زبان ها چه,. و تفاوت آن با تکلم به زبانها در چیست? اول قرنتیان 17: 14-13 نشان می دهد که دعا در زبان ها نیزباید تعبیر شود. در نتیجه, به نظر می رسد که دعا در زبان هاعرضه ی دعا به درگاه خداوند است. این دعا برای کسی که به آن زبان صحبت می کرد مفید میبود, و باید ترجمه می شد تا تمام کلیسا تهذیب می شدند.
اعمال رسولان فصل 2 اولین بروزعطیه ی زبانها را توصیف می کند. در روز پنطیکاست, رسولان در زبان ها صحبت کردند. اعمال رسولان فصل 2 روشن می سازد که رسولان در زبانی انسانی صحبت کردند (اعمال رسولان 8: 2-6) .کلمه ای که در اعمال رسولان هم فصل en و هم فصل 2 و اول قرنتیان فصل 14 "زبان" ترجمه شده است Glossa است که به معنی "زبان سخنگویی" است. این کلمه ایست که از آن کلمه ی "Ordlista" (واژه نامه) در انگلیسی امروزی گرفته می شود. تکلم در زبان ها توانایی صحبت کردن در مورد انجیل به زبانی بود که گوینده آن را نمی دانست, ولی شنونده با آن زبان صحبت می کرد. در ناحیه ی چند فرهنگی قرنتس, به نظر می رسد که عطیۀ زبان ها به طرز ویژه ای با ارزش و برجسته بود. ایمان داران قرنتیان قادر به برقراری بهتر ارتباط در مورد انجیل و کلام خدا در نتیجه ی عطیۀ زبان ها بودند. با این حال, پولس کاملا روشن ساخته است که حتی در این مورد استفاده از زبان, تفسیر و یا "ترجمه" آن لازم است (اول قرنتیان 27,13: 14) .
دعا در زبان ها آن چیزی نیست که رستگاری را تعیین کند. دعا در زبانها آن چیزی نیست که یک مسیحی بالغ را از مسیحی نابالغ جدا سازد.اینکه چنین چیزی به عنوان دعا در زبانها به عنوان زبانی شخصی برای دعا وجود دارد یا خیر, موضوع اساسی برای ایمان مسیحی نیست. پس گر چه ما معتقدیم که تفسیردعا در زبانها بر اساس کتاب مقدس, ما را از اینکه آن زبانی شخصی برای دعا برای تهذیب نفس است دور میسازد,
برخی دعا در زبان ها را به صورت "زبانی با رموزمخفی" درک می کنند که مانع از درک شیطان و شریر های او را از دعاهای ما و در نتیجه به دست آوردن یک مزیت بر ما می شود. این تفسیربه دلایل زیر بر خلاف کتاب مقدس است: 1) عهد جدید به طور مداوم عطیه ی زبانها را به صورت زبانی انسانی توصیف می کند. بعید است که شیطان و شریرهای او قادر به درک زبان انسان نباشند. 2) کتاب مقدس دعا کردن ایمان داران بی شماری را به زبان خود, با صدای بلند, ثبت کرده است و هیچ نگرانی از اینکه شیطان متوجه ی دعا شود وجود نداشته است.حتی اگر شیطان و یا شریر های او دعاهای ما را بشنوند و درک کنند, آنها به هیچ وجه قدرت جلوگیری از پاسخ دادن خدا به دعا ی ما مطابق با اراده ی خویش را ندارند.
.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر