مزامیر فصل ۹۲ (ترجمه تفسیری)
۱ چه نیکوست خداوند را سپاس گفتن و نام خدای قادر متعال را با سرود ستایش کردن! ۲ هر صبح، از خداوند بخاطر رحمتش تشکر کنید و هر شب، امانت او را به یاد آورید. ۳ او را با صدای رباب ده تار و به نغمه بربط بپرستید. ۴ ای خداوند، تو با کارهای خود، مرا شاد کرده‌ای؛ بسبب آنچه که برایم انجام داده‌ای، نغمه‌های شاد می‌خوانم. ۵ خداوندا، اعمال تو بسیار با عظمت و شگفت انگیزند. افکار تو بی نهایت عمیق‌اند. ۶ شخص نادان درک نمی‌کند و آدم احمق این را نمی‌فهمد که ۷ هر چند گناهکاران مثل علف هرز می‌رویند و همه بدکاران کامیاب هستند، ولی سرانجام، برای همیشه نابود خواهند شد. ۸ اما تو ای خداوند، تا ابد باقی و از همه برتر هستی! ۹ همه دشمنانت نابود خواهند شد و تمام بدکاران، از پای در خواهند آمد. ۱۰ تو مرا همچون گاو وحشی نیرومند ساخته‌ای و با روغن خوشبوی تازه مرا معطر کرده‌ای. ۱۱ نابودی دشمنانم را با چشمانم دیده‌ام و خبر سقوط گناهکاران را با گوشهای خود شنیده‌ام. ۱۲ خداشناسان، همچون درخت خرما ثمر می‌دهنـد و ماننـد درخت سـرو لبنان، رشد می‌کنند. ۱۳ آنان همچون درختانی هستند که در خانه خداوند نشانده شده‌اند و شکوفه می‌دهند. ۱۴ حتی در ایام پیری نیز، قوی و پرنشاط خواهند بود و ثمر خواهند داد، ۱۵ و اعلام خواهند کرد: «خدا عادل است؛ او تکیه گاه من است و در او هیچ بدی وجود ندارد.»
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر