۷امّا به هریک از ما بهفراخور اندازۀ بخشش مسیح، فیض بخشیده شده است.۸از اینرو میگوید:
«هنگامی که به عرش برین صعود کرد،
اسارت را به اسیری برد
و عطایا به مردم داد.»
۹عبارت «صعود کرد»، حاکی از چیست، جز آن که به جایهای پستتر زمینی نیز نزول کرد؟۱۰او که نزول کرد، همان است که از همۀ آسمانها بسی فراتر رفت، تا همهچیز را پر سازد.۱۱و اوست که بخشید برخی را بهعنوان رسول، برخی را بهعنوان نبی، برخی را بهعنوان مبشر، و برخی را بهعنوان شبان و معلّم،۱۲تا مقدّسان را برای کار خدمت آماده سازند، برای بنای بدن مسیح،۱۳تا زمانی که همه به یگانگی ایمان و شناخت پسر خدا دستیابیم و بالغ شده، به بلندای کامل قامت مسیح برسیم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر