عيسی
مسيح، تنها راهی است که به خدا منتهی می‌شود و همانند نردبانی که يعقوب در
خواب ديد، زمين را به آسمان متصل نموده است. انبياء با هدايت روح خدا در
باره او پيشگوئی نمودند و مسيح برطبق پيشگوئيهای انبياء از باکره متولد شد،
به خاطر گناه بشر بر روی صليب مرد، در روز سوم با بدنی غيرفانی و پرجلال
دوباره زنده گشت و سپس به عالم بالا برده شد و در عاليترين جايگاه افتخار
نشست.
عيسی
مسيح، يگانه راه رستگاری می‌باشد. کلام خدا می‌فرمايد: "در هيچکس ديگر،
رستگاری نيست و در زير آسمان هيچ نامی جز نام عيسی به مردم عطا نشده است تا
بوسيله آن نجات يابيم" (کارهای رسولان ٤: ١٢). مابين خدای حقيقی و انسان
يک راه بيشتر وجود ندارد و اين راه، عيسی مسيح می‌باشد. مسيح فرمود: "من
راه و راستی و حيات هستم، هيچکس جز بوسيله من نزد پدر نمی‌آيد" (يوحنا ١٤:
٦). مسيح از ازل با خدا بود و در ماهيت و ذات کاملاً با خدا همانند
می‌باشد. اما او برای رستگار نمودن انسان، جلال و شکوه آسمانی خود را کنار
گذاشت و به شکل انسان در ميان ما زندگی کرد. مسيح، خدای ناديده را بطور
کامل آشکار کرد و با مرگ خود بر صليب، جريمه گناه جهانيان را پرداخت نمود.
شخصيت منحصر بفرد مسيح، از دو طبيعت کامل الهی و انسانی برخوردار است.
مسيح، انسان کامل و خدای کامل می‌باشد، بهمين علت او تنها واسطه در ميان
خدا و انسان است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر